13 Oorzaken van honden die wit schuim braken

Een hond die wit schuim overgeeft, is iets dat zorgwekkend kan zijn om te zien. Voordat je echter super ongerust wordt, is het belangrijk om diep adem te halen, want in de meeste gevallen zal paniek niet helpen.

Hoewel het mogelijk is om verschillende veelvoorkomende oorzaken op te sommen van een hond die wit schuim overgeeft, kunt u het beste uw dierenarts raadplegen voor een juiste diagnose en behandeling, vooral als het braken niet verdwijnt en aanhoudt.

Dierenarts Dr. Ivana Crnec deelt 13 mogelijke oorzaken van honden die bruisend wit schuim braken, samen met mogelijke behandelingsopties.

Help, mijn hond braakt wit schuim!

Een hond die wit schuim uitbraakt is een verontrustende ervaring voor elke hondeneigenaar. Als het braaksel de vorm heeft van schuim of bruisend speeksel, is het leed nog groter.

In zo'n geval vraagt ​​de bezorgde eigenaar zich af of dit normaal is en wat de oorzaak kan zijn. Dus wat zorgt ervoor dat honden wit schuim uitbraken?

Over het algemeen zijn er veel redenen voor een hond om wit schuim uit te braken - van milde gastro-intestinale stoornissen en zure oprispingen tot ernstige luchtweginfecties en nierproblemen.

Wat betekent dit?

Als iemand hondenkots zegt, is het eerste dat in je opkomt het dikke braaksel met onverteerde stukjes hondenvoer. Soms kan braaksel echter schuimig en bruisend zijn.

Honden braken namelijk wit schuim uit als er teveel gas in hun maag zit of als er niets meer over is dan lucht en wat sappen.

In dergelijke gevallen is het witte schuimende braaksel een mengsel van speeksel, luchtbellen en geschud maagsap.

13 Oorzaken van honden die wit schuim braken

Wanneer een hond wit schuim uitbraakt, zijn er verschillende mogelijke boosdoeners. Om de zaken begrijpelijker te maken, zullen we de meest voorkomende oorzaken bekijken.

1) Gras gegeten

Honden zijn geneigd gras te eten, vooral als ze een maagklachten voelen. Het gras-eetgedrag is in feite een poging om het ongemak te verlichten en veel honden eten verwoed gras.

Dit komt omdat gras de maagwand zowel fysiek als chemisch irriteert en braken veroorzaakt.

Een hond die gras eet, is een hond met een mogelijk probleem met het maagdarmkanaal en velen hebben adequate hulp nodig: vocht, een neutraal dieet, probiotica of zelfs antibiotica, afhankelijk van het onderliggende probleem dat de overstuur veroorzaakt.

Het vinden van de echte boosdoener is echter van het allergrootste belang.

2) Dieetindiscreties

Dieetindiscreties komen vrij vaak voor bij honden. Deze mooie term beschrijft de situatie waarin een hond iets eet dat niet eetbaar is, zoals zand, bladeren of aarde.

Dieetindiscreties leiden tot buikklachten - braken, diarree, winderigheid, veranderingen in eetlust en buikpijn.

Een hond met buikklachten heeft symptomatische therapie en een goede training nodig om soortgelijke scenario's in de toekomst te voorkomen. Hier zijn 15 tekenen van een maagklachten bij honden.

3) Een toxine ingenomen

Veel huishoudelijke artikelen en chemicaliën vormen een gevaar voor honden. Sommige van die gifstoffen zijn te vinden in de keuken (chocolade, deeg, druiven), badkamer (bleekmiddel, toiletwater, schoonmaakproducten), garage (antivries, verf, vernis) en tuin (planten, insecticiden, meststoffen).

Het inslikken van deze gifstoffen leidt tot braken, vergezeld van een reeks tekenen en symptomen die specifiek zijn voor het gif.

Een bedwelmde hond heeft dringend veterinaire aandacht en toediening van tegengif, intraveneuze vloeistoffen en ondersteunende therapie nodig.

4) Eet menselijk voedsel

Hoewel chocolade, xylitolbevattend voedsel en druiven direct giftig zijn voor honden, zijn er veel menselijke voedingsmiddelen die niet direct gevaarlijk zijn. Ze kunnen echter problemen veroorzaken als ze in grotere hoeveelheden of vaker worden geconsumeerd.

Dergelijke menselijke voedingsmiddelen omvatten overdreven zoute, suikerachtige, vette en kruidige lekkernijen.

Zich tegoed doen aan deze voedingsmiddelen leidt tot spijsverteringsproblemen, gevolgd door aanvallen van braken, diarree en buikpijn. Ondersteunende zorg en een neutraal dieet voor maagklachten bij honden zijn van cruciaal belang voor een snel en soepel herstel.

5) Maagverwijding en Volvulus

Maagdilatatie en volvulus is een aandoening waarbij de maag rond zijn as draait en begint uit te zetten, waardoor er druk ontstaat op de omliggende organen.

Het komt vaker voor bij honden, grote en gigantische honden met diepe kisten.

Een hond met een opgeblazen gevoel is in levensbedreigend gevaar en heeft onmiddellijke veterinaire aandacht nodig. De dierenarts moet de maag decomprimeren en vervolgens een chirurgische herpositionering uitvoeren.

Bij hondenrassen met een hoog risico kan de aandoening worden voorkomen met een speciale chirurgische techniek.

6) Bilious Braken Syndroom

Galbrakensyndroom is het hondenequivalent van zure reflux bij mensen. De exacte reden waarom de gal achteruitgaat in het spijsverteringsstelsel is onbekend, maar de aandoening komt vaker voor bij honden met Giardiasis en inflammatoire darmaandoeningen.

Honden met dit galbraaksyndroom braken gal of wit schuim uit nadat ze een paar uur niets hadden gegeten - meestal 's ochtends, voor de eerste maaltijd van de dag.

De behandeling omvat regelmatig gebruik van antacida en speciale voedingsregimes.

7) Schimmelinfecties

Honden smullen graag van uitwerpselen van andere dieren. Hoewel sommige soorten ontlasting onschadelijk zijn, houden andere verborgen risico's in.

Uitwerpselen van vogels en vleermuizen bevatten bijvoorbeeld vaak schimmelpathogenen die, eenmaal geconsumeerd, schimmelinfecties kunnen veroorzaken.

De klinische manifestatie van een schimmelinfectie is vergelijkbaar met elke andere spijsverteringsstoornis. Het management is ook vergelijkbaar: veel intraveneuze vloeistoffen, neutraal dieet, ondersteunende therapie en een mix van antibiotica en antischimmelmiddelen.

8) Pancreatitis

Pancreatitis is een pijnlijke en ernstige ontsteking van de alvleesklier. Het wordt meestal geassocieerd met vetrijk voedsel en kan in twee vormen voorkomen: acuut en chronisch.Een hond met pancreatitis zal overgeven, diarree hebben en weigeren te eten.

Chronische pancreatitis vereist levenslange behandeling en zorgvuldig samengestelde diëten met weinig vetten en oliën.

Acute pancreatitis is moeilijker te behandelen en wordt als een noodgeval beschouwd. Indien onbehandeld, kan de acute ontsteking van de pancreas dodelijk zijn.

9) Kennelhoest

Canine hoest (canine infectieuze tracheobronchitis) is een besmettelijke ziekte die de luchtwegen aantast. De ziekteverwekkers die de infectie veroorzaken, zijn aanwezig in dichtbevolkte omgevingen zoals kennels, pensions, dierenasielen en hondendagverblijven.

Een hond met kennelhoest zal moeite hebben met ademhalen, ongebruikelijke geluiden maken, wit schuim ophoesten en last hebben van loopneus.

Er is geen specifieke behandeling behalve ondersteunende zorg. De ziekte kan worden voorkomen door regelmatig te vaccineren.

10) Tracheale ineenstorting

Tracheale collaps is een aandoening waarbij de tracheale ringen, die de luchtpijp zijn ronde vorm geven, instorten en plat maken. De aandoening kan bij elke hond voorkomen, maar komt het meest voor bij kleine speelgoedhondenrassen.

Naast het belemmeren van de luchtweg en het belemmeren van de ademhaling, kan tracheale instorting ervoor zorgen dat honden ophoesten en wit schuim spugen. Het probleem is progressief en kan fataal zijn als het niet wordt behandeld. Er zijn chirurgische correctiemogelijkheden, maar bijna alle honden hebben levenslange medicatie nodig.

11) Zonnesteek

Een hitteberoerte treedt op wanneer honden gedurende korte tijd worden blootgesteld aan extreem hoge temperaturen of gedurende langere tijd aan matig hoge temperaturen. Elke hond kan een hitteberoerte krijgen, maar het risico is groter bij honden met dikke vachten en korte snuiten.

Een hond met een hitteberoerte zal waarschijnlijk wit schuim uitbraken, diarree hebben, veel kwijlen en rood tandvlees ontwikkelen.

Naarmate de aandoening vordert, verliest het de coördinatie en kan het instorten. Het is van cruciaal belang om de hond af te koelen, maar dit mag niet plotseling worden gedaan, omdat dit tot een shock kan leiden.

12) Nierproblemen

Nierproblemen bij honden komen in twee vormen voor: acuut en chronisch.Beide vormen kunnen worden veroorzaakt door verschillende onderliggende oorzaken, zoals infecties, gifstoffen en ernstige uitdroging. Nierproblemen zijn progressief en kunnen leiden tot blijvende schade of uitval.

Een hond met nierproblemen zal veel water drinken en veel of helemaal niet plassen. In beide scenario's is braken van wit schuim mogelijk. De exacte behandeling hangt af van de onderliggende oorzaak.

13) Hondsdolheid

Hondsdolheid is de minst waarschijnlijke boosdoener, maar het is zeker het vermelden en herzien waard. Een hondsdolle hond zal wit schuim uitbraken, vooral tijdens de gevorderde stadia van de infectie. In feite geeft het klassieke beeld van hondsdolheid precies dit scenario weer.

Hoewel er geen remedie is voor hondsdolheid, moet worden opgemerkt dat de aandoening 100% te voorkomen is met vaccinatie. Regelmatige vaccinatie is ook de reden waarom hondsdolheid in de meeste landen is uitgeroeid.

Werkwijze

Als uw hond wit schuim uitbraakt, is het belangrijk om kalm te blijven en de situatie zorgvuldig te evalueren. U moet bepalen of uw hond nog meer zorgwekkende problemen vertoont of dat braken een op zichzelf staand symptoom is.

Vervolgens moet u uw vertrouwde dierenarts bellen en de situatie uitleggen. Op basis van de informatie die u verstrekt, zal de dierenarts aanbevelingen doen: afwachten hoe het probleem zich ontwikkelt of uw hond naar de kliniek laten brengen.

In beide gevallen is het van cruciaal belang om het advies en de aanbevelingen van de dierenarts op te volgen. Probeer nooit om uw hond thuis zelf te behandelen, want u kunt de zaken alleen maar erger maken. Houd er rekening mee dat veel medicijnen voor mensen giftig zijn voor honden.

Al met al, zoals u kunt zien aan de hand van het bovenstaande, variëren de redenen voor het braken van wit schuim van goedaardig en zelflimiterend tot ernstig en hebben dringend veterinaire aandacht nodig.

Aangezien het bepalen van de onderliggende oorzaak niet iets is wat u zelf kunt doen, is het het beste om dierenarts hulp in te roepen zodra uw hond wit schuim begint over te geven. Als er aanvullende klinische tekenen en symptomen zijn, is de noodzaak om de dierenarts te bellen nog dringender.

Hoe eerder u hulp zoekt, hoe sneller uw hondenvriend weer zijn normale en niet-brakende zelf zal zijn, en hoe sneller u gemoedsrust zult krijgen.

Dit artikel is nauwkeurig en waarheidsgetrouw voor zover de auteur weet. Het is niet bedoeld ter vervanging van diagnose, prognose, behandeling, voorschrift of formeel en geïndividualiseerd advies van een dierenarts. Dieren die tekenen en symptomen van angst vertonen, moeten onmiddellijk door een dierenarts worden gezien.