De Double Merle Dog en de gevaren van het fokken van Merle-tot-Merle
In bepaalde hondenrassen is er een vachtpatroon bekend als 'merle'. Het wordt soms een kleur genoemd, maar is in feite te wijten aan een gen dat de manier verandert waarop pigment in de vacht van de hond verschijnt. Het merle vachtpatroon is populair omdat het ongebruikelijk en zeer uniek is, waarbij elke merlehond een ander vachtpatroon heeft.
Helaas zijn er gezondheidsproblemen geassocieerd met de merle-mutatie en het risico dat deze problemen optreden neemt toe wanneer twee merle-gecoate honden samen worden gepaard. Het resulterende nest puppy's heeft een grote kans om 'dubbele merels' of 'dodelijke blanken' te bevatten, honden die helemaal geen of weinig kleur aan hun vacht hebben. Dubbele merels hebben zeer waarschijnlijk last van oog- of oorafwijkingen (in sommige gevallen beide), die in het uiterste geval kunnen resulteren in volledige blindheid en doofheid. Onnodig te zeggen dat het opzettelijk fokken van dubbele merels veel controverse in de hondenwereld veroorzaakt - bepaalde officiële instanties (zoals de Kennel Club in het VK) hebben de praktijk beperkt en weigeren honden te registreren die het gevolg zijn van merle -to-merle fokken. Dit artikel onderzoekt de wereld van de dubbele merle-genetica, de getroffen rassen, de gezondheidsproblemen en het brede scala aan lopende debatten over het fokken van dubbele merels.
Wat is een Merle?
Een hond met een merle-vacht wordt gekenmerkt door patches van haar met verdund pigment (kleur). Hoewel een verscheidenheid aan merle-kleuren wordt genoemd door fokkers en hondeneigenaren, zijn de twee meest voorkomende soorten merle blauwe merles en rode merles. Blue Merles zijn in feite grijs. Ze zien eruit als een driekleurenhond (zwart, wit en bruin), maar met zwarte vlekken die 'vervaagd' of grijs zijn. Evenzo zal een rode merle vervaagde rode vlekken hebben en er vaak meer gevlekt uitzien dan de blauwe merle. Terwijl alle rassen met het merle-vachtpatroon blauwe merles produceren, produceren alleen bepaalde rassen rode merles. De sterkte van de andere kleuren in de vacht van de hond (bruin en zwart, of rood en bruin) kan ook variëren, waarbij sommige merles over het algemeen een extreem bleke kleur lijken te hebben, terwijl anderen behoorlijk sterke kleurvlakken kunnen hebben. Blue merles zonder enige bruine markeringen staan bekend als bi-blues, maar een rode merle hoeft niet noodzakelijkerwijs tan markeringen te hebben.
Merles hebben meestal blauwe ogen. Soms hebben ze één blauw en één bruin oog. Ze kunnen ook af en toe twee bruine ogen hebben. Soms lijken honden normale vachtkleuring te hebben, maar zijn ze in feite merles en produceren ze puppy's met de merle-kleur. Deze staan bekend als 'cryptische merels', maar de exacte reden waarom dergelijke honden het merle-patroon niet vertonen, is onbekend.
Het merle-gen is meestal dominant, dus een merle-hond zal het gen van een van zijn ouders hebben geërfd. Terwijl een niet-merlehond (tenzij een crypticus) geen merle-gen heeft geërfd. In de onderstaande diagrammen en voorbeelden verwijst (M) naar het merle-gen, terwijl (m) verwijst naar een niet-merle-gen.
In een nest puppy's van gemengde kleuren zijn de niet-merels bijvoorbeeld (mm), terwijl een merle (Mm) is, wat betekent dat deze één merle-gen en één niet-merle-gen heeft geërfd. Dit wordt beschouwd als de 'veilige' of verantwoorde manier om merle-puppy's te produceren.
Gezondheidsproblemen in verband met het Merle-gen
Er is wetenschappelijk bewijs dat suggereert dat het merle-gen verband kan houden met een hoger aantal oculaire (oog) of auditieve (oor) problemen. Een artikel uit 2006 over het merle-gen, voor het eerst gepubliceerd door de National Academy of Sciences van de Verenigde Staten van Amerika, probeerde het gen te identificeren bij honden die het merle-patroon veroorzaakten. Onder hun bevindingen registreerden zij onderzoek naar doofheid in Teckels met het merle-gen. Eén studie meldde dat 36, 8% van de teckels met het merle-vachtpatroon (Mm) gehoorproblemen had, variërend van milde tot volledige doofheid. Hoewel geen van de controlegroep non-merles (mm) gehoorproblemen had. [Audiometrische bevindingen in teckels (merle-gendragers)]. Een andere studie [lichtmicroscopische studies van het hoornvlies van Merle-teckels] wees uit dat merles een "aanzienlijk grotere" frequentie van oogafwijkingen hadden dan niet-merles. Andere door het artikel aangehaalde studies toonden aan dat het merle-gen werd geassocieerd met skelet-, hart- en reproductieve afwijkingen, maar er is veel minder overtuigend bewijs hiervoor.
Uit dezelfde studie bleek dat in Shetland Sheepdogs een mutatie van het pigmentgen bekend als Silver (of Silv ) waarschijnlijk verantwoordelijk is voor het merle-patroon. De exacte functie van Silv en hoe het pigment beïnvloedt, is onbekend en blijft controversieel. Kleine studies van andere rassen die het merle-patroon kunnen hebben, vonden dat ze allemaal het gemuteerde Silv- gen hadden.
Een andere studie gepubliceerd in het Journal of Veterinary Internal Medicine in 2009 was erop gericht om te ontdekken of er een verband was tussen verhoogde doofheid en het Silv- gen. De studie onderzocht 153 merlehonden en ontdekte dat meer dan 8% van de onderzoeksgroep een vorm van doofheid had. De studie concludeerde dat merlehonden een hoger risico op doofheid hadden in vergelijking met veel hondenrassen, maar niet in vergelijking met dalmatiërs en witte stierterriers (waarvan men denkt dat hoge doofheid verband houdt met hun witte pigmentatie).
Er is beperkt onderzoek gedaan naar de verbanden tussen het merle-gen en oogproblemen, hoewel er veel anekdotisch bewijs over dit onderwerp wordt gepresenteerd. Er kan een verband zijn tussen lichtgekleurde ogen en oogproblemen, maar tot nu toe is het wetenschappelijk onderzoek om deze bewering te ondersteunen niet in het publieke domein naar voren gekomen.
Wat is een dubbele merle?
Wanneer een hond met de merle-kleuring (Mm) wordt gefokt met een andere merle-hond, bestaat de kans dat een dubbele merle (MM) wordt geproduceerd. De manier waarop genetica werkt, is dat een puppy één kleurgen van elke ouder erft, dit betekent dat puppy's in een merle x merle nest normale merles (Mm), niet-merles (mm) of dubbele merles (MM) kunnen zijn. Er is een kans van één op vier dat elke puppy twee merle (M) -genen zal erven, waardoor ze een dubbele merle worden. De kansen nemen niet toe of af, afhankelijk van de nestgrootte.
Puppy's met (MM) genen hebben vaak gezondheidsproblemen, vooral met hun ogen en oren. De exacte redenen waarom de twee merle-genen samen deze problemen veroorzaken, blijft onduidelijk. Het is bekend dat merle-gecoate honden een iets verhoogd risico op gehoorproblemen hebben, mogelijk als gevolg van het Silv-gen. Dus als een hond twee exemplaren van het gen erft, lijkt het risico op gehoorproblemen waarschijnlijk te verdubbelen. De hierboven genoemde studie met betrekking tot teckels vond dat degenen met het dubbele merle-gen een kans van 54, 6% hadden op een gehoorprobleem. De cijfers suggereren dat meer dan de helft van de geboren dubbele merles een vorm van auditieve stoornis zal hebben. Hoewel minder onderzoeken zijn gedaan naar oogaandoeningen, zijn dubbele merels zeer gevoelig voor verschillende vormen van oogafwijkingen, tot het punt dat ze zeer vervormde oogbollen hebben.
Dubbele merels zijn vaak gedeeltelijk of volledig wit van vachtkleur (soms albino genoemd, hoewel dit niet helemaal nauwkeurig is). Het merle-gen veroorzaakt dat de vachthaar een vervaagde of gearceerde kleur produceert (vandaar het merle-patroon), twee merle-genen zorgen er vaak voor dat de vacht wit is of met beperkte merle-schaduw. Sommige honden verschijnen echter met het vachtpatroon van een normale merle (Mm), waardoor het moeilijker wordt om te bepalen of ze eigenlijk dubbele merles zijn. Dubbel merle ogen (wanneer ze ze hebben en ze zijn niet vervormd) zijn meestal blauw of erg bleek.
Gewetenloze fokkers verkopen soms dubbele merle-puppy's als 'zeldzame albino'-versies van het ras. In rassen zoals de Shetland Sheepdog is er ook een vorm van vachtkleur bekend als 'kleurhoofdig wit' (vaker gezien in de VS dan het VK, waar het een ongewenst patroon is om te laten zien). Fokkers kunnen daarom proberen hun dubbele merle-pups te laten doorgaan als een andere vachtkleur die niet het gevolg is van merle-tot-merle-fokkerij. Er zijn ook mensen die bij de geboorte voor de hand liggende Double Merle-puppy's ruimen, of ze nu een gezondheidsprobleem hebben of niet.
Gezondheidsproblemen in verband met Double Merles
In de VS worden dubbele merels van elk ras soms 'dodelijke blanken' genoemd, hoewel velen de term als afwijkend beschouwen. Hoewel dubbele merels gewoonlijk geen fatale handicap hebben vanwege hun genetica (waarbij de term 'dodelijk' wordt ontkend), heeft de implicatie dat dubbele merels ongezond zijn in vergelijking met normaal gekleurde honden in hun ras wel enige basis.
Lucky dubbele merels worden zonder problemen geboren, maar velen lijden aan ernstige auditieve of visuele beperkingen. Er wordt gedacht dat dit te wijten kan zijn aan de manier waarop het Silv- gen (het gen dat het merle-patroon veroorzaakt) het pigment van de huid rond of in het oor en de kleur van de ogen beïnvloedt. Vooralsnog is er echter geen stevig wetenschappelijk bewijs dat een hond met witte oren doof zal zijn, of een hond met witte vlekken rond de ogen blind zal zijn. Het tegenovergestelde kan zelfs gebeuren. Dit mag echter geen afbreuk doen aan het feit dat veel dubbele merels last hebben van oog- of oorafwijkingen vanwege hun fokkerij.
Meer dan een op de twee dubbele merle teckels bleken gehoorproblemen te hebben in een onderzoek uit 2006 (zie bronnen hieronder). Andere studies hebben aangetoond dat dubbele merels regelmatig oorproblemen hebben, variërend van lichte tot volledige doofheid. Dit is genetisch en niet gerelateerd aan leeftijd of andere gezondheidsproblemen. Het kan niet worden gecorrigeerd.
Net als bij horen kunnen dubbele merels oogproblemen hebben die variëren van licht verlies van gezichtsvermogen of ongewone ogen tot volledige blindheid. Sommige dubbele merels hebben een 'starburst'-pupil, waarbij de pupil stekelige projecties lijkt te hebben. Hoewel de hond technisch niet blind is, kan hij last hebben van lichtgevoeligheid omdat het oog niet zo goed reageert als zou moeten op licht. Dit kan leiden tot problemen met het gezichtsvermogen bij het gaan van lichte naar donkere gebieden. Andere dubbele merles lijden aan microftalmie, waarbij het oog kleiner is dan normaal. In sommige gevallen lijkt het alsof er helemaal geen oog is (anoftalmie). Hoewel een iets kleiner oog het zicht niet belemmert, hebben veel dubbele merels aanzienlijk kleinere ogen, wat leidt tot verschillende mate van gezichtsverlies.
Hoewel sommigen andere gezondheidsproblemen voor dubbele merels beargumenteren, is er geen bewijs dat ze, afgezien van oor- en oogafwijkingen, een hoger risico lopen op andere aandoeningen. Doof, blind of beide zijn echter toch al erg genoeg?
Rassen die het Merle-vachtpatroon kunnen hebben
| Ras | Type Merle | Erkend door |
|---|---|---|
| Border collie | Blauw / Rood / Sable | AKC / KC |
| Ruwe Collie | Blauw | AKC / KC |
| Shetland Sheepdog | Blauw / Sable | AKC / KC |
| Australische herder | Blauw rood | AKC / KC |
| Miniatuur Amerikaanse herder | Blauw rood | AKC |
| Koolie of Duitse Coolie | Blauw rood | niet erkend |
| Vest Welsh Corgi | Blauw / Rood / Brindle / Sable | AKC / KC |
| Pyreneese herder / herdershond | Blauw / Brindle / Fawn | AKC / KC |
| Bergamasco Shepherd | Blauw | AKC / KC |
| Oude Engelse herdershond | Blauw | AKC / KC |
| Catahoula Leopard Dog | Blauw / Rood / zwart / grijs | niet erkend |
| Teckel | Zwart / Chocolate | AKC / KC |
| Pommers | Blauw / Chocolate | AKC / KC |
| Chihuahua | Blauw / Fawn / Chocolade | AKC / KC |
| Amerikaanse cocker-spaniël | Blauw rood | AKC / KC |
| Deense dog | Harlekijn | AKC / KC |
| American Pit Bull | Blauw | niet erkend |
Blue Merle-controverses
De vraag die velen stellen is, als merle-merle fokken zo'n grote kans heeft om een gehandicapte puppy te produceren, waarom zou iemand het dan doen?
Er zijn verschillende antwoorden op deze vraag, de eerste is pure onwetendheid. Niet iedereen kent de risico's van het samen fokken van twee merles. In het ideale geval moet iedereen die een merle-puppy verkoopt, de nieuwe eigenaar uitleggen wat de risico's zijn van het fokken van merle-naar-merle, vooral als die persoon al een merlehond heeft van het andere geslacht dan de puppy. Maar omdat dit onwaarschijnlijk is, zullen er per ongeluk dubbele merels ontstaan.
Hoewel onwetendheid geen echt excuus is, is het veel erger dat degenen die de risico's kennen en er toch voor kiezen merle tot merle te fokken. Een fokker die opzettelijk en bewust dubbele merles creëert, is na één ding - een hond met de MM-vachtpatroongenen. Deze hond, wanneer gekoppeld aan een niet-merle, zal een volledig nest normale merles produceren, omdat hij twee versies van het merle (M) -gen draagt en alle puppy's er één kopie van erven, waardoor ze allemaal (Mm) worden .
Omdat merles de neiging hebben om het zeldzaamste kleurenpatroon te zijn in de meeste rassen die het (M) -gen dragen, zien sommige gewetenloze fokkers een heel nest van hen fokken in termen van geld. Ze brengen meer in rekening voor een merle-pup en als je garandeert dat elke pup een merle is, wordt het nest lucratiever. Andere fokkers geloven dat een dekking met een dubbele merle het beste merle-patroon op alle puppy's zal produceren, dus kiezen ze ervoor om een dubbele merle te produceren of te gebruiken in de hoop de beste 'showkwaliteit' hond te krijgen.
Wat de precieze reden ook is om te kiezen voor het maken en vervolgens fokken van een dubbele merle, de waarheid is dat het in de regel zeer waarschijnlijk is dat een aanzienlijk gehandicapte pup is gemaakt. Als de fokker dubbele merles blijft maken in zijn fokprogramma, nemen de risico's toe dat hij op een gegeven moment een dove en blinde hond zal fokken.
Wat wordt er van deze puppy's? De gelukkigen eindigen in een goede redding die is gespecialiseerd in honden met dergelijke handicaps en vindt ze geschikte huizen. Minder gelukkigen worden verkocht aan nietsvermoedende puppykopers die pas later ontdekken dat de hond een ernstig probleem heeft. Ze kunnen dan worden doorgegeven aan een redding of geëuthanaseerd als de eigenaar niet denkt dat ze de problemen van de pup aankunnen. De echt ongelukkige pups worden vernietigd dagen nadat ze zijn geboren, wanneer de fokker zich realiseert dat ze gehandicapt zijn en deze pups niet willen opvoeden in de wetenschap dat ze moeilijk thuis zijn. Het is ook een middel om de sporen van de fokker te bedekken en het te laten lijken alsof ze een merle-naar-merle nest hebben dat volledig vrij is van dubbele merles.
Het fokken en mogelijk vernietigen van gehandicapte pups heeft geleid tot zware kritiek op merle-naar-merle-paringen. In een bredere context brengt een dergelijk fokken de ethiek van alle hondenfokkers in twijfel en werpt het een hekel op de showhondenwereld. Er is een perceptie dat hondenfokkers de ergste overtreders zijn voor het produceren van dubbele merels omdat ze streven naar het perfecte merle vachtpatroon. Er zijn mensen die het fokken van honden als een negatieve praktijk beschouwen - ongeacht de reden - en geloven dat hondenbezitters alleen een potentieel huisdier uit reddingen moeten kiezen. Hun zwakke kijk op fokkers wordt alleen maar erger door het zien van dubbele merle-paringen die vaak nogal overduidelijk worden geadverteerd. Evenzo zijn er mensen die ten onrechte denken dat de problemen met dubbele merels aangeven dat de normale merle (Mm) hond op de een of andere manier minder gezond is dan een standaardkleur. Ze beschouwen het merle-patroon als een indicatie van zwakte en werpen afpersingen op anders gezonde honden. Dit wordt vaak gebruikt als een reden waarom het merle-vachtpatroon niet in een ras zou moeten worden herkend, zelfs wanneer het af en toe op natuurlijke wijze opduikt.
Kunnen Double Merles worden voorkomen?
Zolang er honden met merlecoating zijn, worden dubbele merles geproduceerd, meestal per ongeluk of door onwetendheid van de kant van de fokker. Er kan echter veel worden gedaan om het fokken van dubbele merels te ontmoedigen en het publiek voor te lichten over de gevaren.
In het Verenigd Koninkrijk worden dubbele merles van elk ras niet erkend door de Kennel Club, het officiële bestuursorgaan van het Verenigd Koninkrijk voor het fokken van honden. Bovendien kunnen puppy's met een ouder die een dubbele merle is niet officieel worden geregistreerd. Dit elimineert een reden voor het produceren van dubbele merels - perfecte merle-patronen in nesten van de tweede generatie - omdat deze puppy's niet kunnen worden herkend en dus niet worden getoond. In de VS, waar dubbele merles kunnen worden geregistreerd (hoewel ze geen dubbele merles worden genoemd), produceren topshows kennels bewust (MM) honden om het merle-patroon te krijgen dat ze willen. Terwijl sommige in de show wereld beschouwen dit onethisch, zolang de American Kennel Club erkent dubbele merles en hun nakomelingen, is er geen echte stimulans (anders dan ethische) voor de show kennels te voorkomen dat ze aan het fokken. Het is opvallend dat in landen waar dubbele merles acceptabel zijn en kunnen worden geregistreerd, ze vaker worden gezien dan in landen waar dit verboden is.
Officiële instanties kunnen het voortouw nemen bij het ontmoedigen van het opzettelijk fokken van dubbele merels, maar het opleiden van puppykopers zou ook helpen. Onwillige kopers van puppy's worden soms dubbele merles verkocht als 'zeldzame witte' of 'albino'-versies van een bepaald ras, niet wetende dat de pup doof of blind kan zijn. Evenzo kunnen eigenaren van gezelschapsdieren met twee merles hun honden fokken zonder de gevolgen te beseffen. Het woord verspreiden over wat een dubbele merle is, is slechts een deel van het antwoord. Zoals veel reddingsorganisaties weten, is het echter eerder gezegd dan gedaan om de boodschap over verantwoord puppy kopen te verspreiden.
De enige plaats die geen van deze routes veel gebruikt, is bij de puppyboer of achtertuinfokker. Ze hebben geen andere reden dan geld in gedachten als ze pups fokken en maken zich geen zorgen over de gezondheid van hun honden. Hun honden zijn niet geregistreerd, en ze geven er niet om om gehandicapte pups te produceren als het de mogelijkheid van toekomstige all-merle nesten betekent - en dus meer geld. De enige manier waarop deze mensen kunnen worden gestopt, is door wetgeving in te voeren om het houden van puppy's te stoppen, maar dat is een heel ander probleem.
bronnen
Retrotransposon-insertie in Silv is verantwoordelijk voor merle-patronen van de huishond. Proceedings van de National Academy of Sciences van de Verenigde Staten van Amerika 2006
Prevalentie van doofheid bij honden Heterozygoot of homozygoot voor het Merle-allel. Journal of Veterinary Internal Medicine 2009
