11 uitstekende maar bedreigde Indiase hondenrassen
Welke Indiase hondenrassen zijn bedreigd?
- De Tazi of Taji
- De Kaikadi-hond
- De Jonangi
- De windhond Soriala of de Bengaalse hond
- De Himalaya-mastiff
- De Alangu Mastiff
- De Dhole of Aziatische / Indische wilde honden
- De Kashmiri-herdershond
- De Chippiparai of Shippiparai-hond
- De Dhangri of Maharashtrian Shepherd Dog
- De Soneri Kutta
1. De Tazi of Taji
De Tazi of Taji is een windhond en staat bekend om zijn atletische, sterke bouw. Het werd vroeger gebruikt voor de jacht op beren, vossen, gazellen, wilde katten en marmotten. Voor het eerst ontdekt in India, woont dit ras nu voornamelijk in Rusland. Tot op de dag van vandaag is het erg moeilijk om een originele Tazi in India te vinden. In vergelijking met de Russische Tazi-honden zijn Indiase Tazi's korter, steviger en hebben ze relatief minder vacht. Ze zijn speels, loyaal en aanhankelijk, en willen altijd hun eigenaar behagen. Tazi's worden vaak beschreven als energiek en alert.
2. De Kaikadi-hond
Kaikadi-honden zijn van de terriërfamilie en zijn vernoemd naar een nomadische stam in Maharashtra, India; de Kaikadi-stammen gebruikten dit ras om op hazen en ongedierte te jagen. De originele Kaikadi is moeilijk te traceren omdat het ras zich gedurende vele generaties heeft gemengd met zwerfhonden en de Pariah-honden van India. Dit ras is alert, atletisch en zorgt voor een uitstekende waakhond; het deelt veel vergelijkbare eigenschappen met Whippets.
Ze kunnen wit, bruin en zwart van kleur zijn, maar de meest voorkomende kleur is een rood gestroomde. Deze honden zijn klein in hoogte (ongeveer 40 cm of minder) en hebben dunne, lange benen, maar krachtige dijen en spronggewrichten. Hun staarten zijn lang en taps en hun hoofd is smal, waardoor ze kunnen rennen en achtervolgen. Ze hebben dunne, prominente ogen en lange, rechtopstaande oren wanneer ze alert zijn.
3. De Jonangi
De Jonangi is een inheemse Indiase hond van de oostkust van India (Bengalen tot Kanyakumari). Het is een rustig ras en blaft meestal niet, maar het staat bekend om zijn goed geïdentificeerde "jodelende" geluid. De Jonangi heeft een extreem korte en fijne vacht en is verkrijgbaar in effen kleuren van fawn, biscuit, chocolade, zwart of wit. Ze hebben een gerimpeld voorhoofd, gekrulde staart en tulpvormige oren.
Op het eerste gezicht lijkt de Jonangi op een rode vos, afgezien van zijn gekrulde staart en stijve structuur. Deze hond is gemiddeld in intelligentie, maar zeer aanhankelijk en toegewijd aan zijn eigenaren en familie. Dit pure ras is vrij zeldzaam en ze zijn moeilijk te verkrijgen.
4. De Soriala Greyhound of Bengaalse hond (Sarail Hound in Bangladesh)
De Soriala Greyhound is een windhond afkomstig uit West-Bengalen, India. Ze zijn ook bekend als Sarail Hounds in Bangladesh en Bengal Hounds in West-Bengalen, India. Deze hond is ook verwant aan de Rampur Hound in de Noord-Indiase stad Rampur, die tussen Delhi en Bareilly ligt.
Soriala Hounds zijn gemaakt door het combineren van de bloedlijnen van zeer krachtige, atletische honden met sterke kaken; ze erfden ook een brede en sterke schedel. Een krachtige Soriala kan een grote stier neerhalen, maar ze jagen ook op ongedierte, herten en jakhalzen. Ze lopen het risico van uitsterven en er zijn nog maar heel weinig Soriala's over.
5. De Himalaya-mastiff
Himalayan Mastiffs worden ook wel Himalayan-waakhonden of de Inheemse Mastiff genoemd. In vergelijking met Tibetaanse Mastiffs zijn Himalayan Mastiffs iets langer en atletischer. Ze lijken zelfs erg op Tibetaanse Mastiffs, maar hun temperament en gedrag zijn anders.
Himalaya zijn kalme en liefhebbende honden en willen hun eigenaar behagen; ze zijn graag bij mensen. Ze houden echter niet van het gezelschap van andere honden. Er wordt gezegd dat een volwassen mannelijke Himalaya-mastiff in staat is om twee wolven te verslaan. Deze hond is geïntroduceerd in de categorie bedreigde hondenrassen.
Video: De Alangu Mastiff
6. De Alangu-mastiff
De Alangu Mastiff, ook bekend als de Sindh Mastiff, is een lange, massieve, krachtige hond en werd historisch gebruikt in tijden van oorlog. Ze staan bekend om hun scherpe instincten en bewakingsvaardigheden. Ze zijn de opvolger van de Indian Bully-hond (Indian Mastiff) en zijn afkomstig uit het Sindh-gebied van India en Pakistan. In Zuid-India zijn ze voornamelijk verkrijgbaar in de steden Tanjavur en Trichi.
De oorsprong van de Alangu Mastiff kan worden teruggevoerd op het Bahawalpur-gebied van Punjab, delen van Rajasthan en het woestijngebied van Kutch. Alangu hebben opgerichte oren en krachtige, brede, zwarte snuiten. Ze zijn robuust, stevig en onbevreesd en om deze reden worden ze vaak gebruikt voor hondengevechten en bewaken. Ze zijn uiterst loyaal en beschermen hun eigenaar. Vanwege hun dominante en potentieel agressieve aard zijn ze niet geschikt voor onervaren eigenaren.
7. De Dhole of Aziatische / Indische wilde honden
De Dhole of Indiase wilde hond is ook bekend als de rode hond of rode vos hond omdat het eruit ziet als een rode vos. Deze hond heeft een zeer vergelijkbare fysieke structuur als de Australische Border Collie, maar Dholes lijken het meest op Afrikaanse wilde honden en kunnen prooien doden tot tien keer hun grootte.
Dholes worden geclassificeerd als bedreigd door de IUCN. Ziekten van huisdieren en wilde honden hebben bijgedragen aan hun achteruitgang. Deze honden zijn zeer sociale dieren en leven in grote clans - ze splitsen zich af en toe in kleine groepen op om te jagen.
8. De Kashmiri herdershond
De Kashmiri Sheepdog of Bakharwal Sheepdog is een inheems ras van Himalaya-oorsprong (uit het Pir Panjal-gebergte van de Kashmir Himalaya) en werd uitsluitend gefokt door een islamitische nomadische groep, de Gujjars, om hun vee te beschermen tegen roofdieren zoals wolven en beren. Dit ras werd ook gebruikt voor het hoeden van schapen en geiten in de regio Kashmir in India, vandaar de andere naam - de Kashmiri Sheepdog.
De gemeenschappelijke naam, Bakharawal, is afgeleid van het woord bakri (wat geit betekent) omdat de hond werd gefokt om geiten en schapen te beschermen tegen Himalaya-wolven en beren. Dit ras is ook bekend als de Bakharwal Mastiff, Kashmiri Bakharwal Dog, Gujjar Watchdog, Bakharwal, Gujjar Dog en Kashmiri Mastiff.
Ze zijn zwaar en behendig, hebben een rechte rug, brede schouders en lange benen. Hun lichamen zijn sterk uitgebeend en hun hoofden zijn krachtig en groot.
Andere raseigenschappen die deze hond uniek maken:
- Van deze hond wordt gezegd dat hij vegetarisch eten verkiest; zijn favoriete eten is melk en brood.
- Ze hebben een zeer lage geboortecijfer.
- Bakhrawals zijn erg vriendelijk met andere huisdieren.
- Het ras wordt niet geïdentificeerd door een grote kennelclub en wordt als bedreigd beschouwd door de IUCN.
9. De Chippiparai of Shippiparai-hond
Het Chippiparai-hondenras is een windhond die inheems is in Zuid-India (voornamelijk het zuidelijke deel van Tamilnadu). Deze honden worden gebruikt voor de jacht op wilde zwijnen, herten en hazen, en voor het bewaken van het huis. Chippiparai werd gefokt door koninklijke families in Chippiparai in de buurt van het Madurai-district in Tamil Nadu, waar het ras zijn naam kreeg.
Het ras werd bewaard als een symbool van royalty en waardigheid door de heersers van Tirunelveli en Madurai. Maar nu zijn er nog maar een paar Chippiparai over. Als er geen stappen worden genomen om het voortbestaan van het ras te verzekeren, kan de bloedlijn verloren gaan. Ze zijn meestal zilvergrijs, met zeer beperkte witte of helemaal geen witte aftekeningen. Andere kleurencombinaties, in het bijzonder variaties van grijs en fawn, komen ook voor.
10. De Dhangri of Maharashtrian Shepherd Dog
Deze hond is ontwikkeld door de Korku-stammen van Maharashtra door de inheemse Pariah-hond te mengen met inheemse honden (de Kakadi Hound en de Caravan Hound) om schapen en geiten te hoeden. Deze honden worden beschouwd als zeldzame veehoeders van de Korku-stammen in West-India. Sommige autoriteiten geloven dat het ras is uitgestorven vanwege gemeenschappelijke werkkruisen met de Pashmi Hound.
De Maharashtrian Shepherd was in het verleden massiever en werd voornamelijk gebruikt voor bescherming, maar het huidige ras zorgt ook voor een capabele herder en jachthond. Dhangaris zijn slanke, dunne honden zoals windhonden, en zijn zeer intelligent en loyaal - ze zijn agressief en krachtig, en het meest geschikt voor landelijke omgevingen.
Hun jassen zijn dik, hard en rijk en altijd zwart van kleur. Kleine witte aftekeningen zijn toegestaan op de voeten, borst en staart. Sommige puppy's zijn beschikbaar in Pune of Satara, of in Rohilkhand in Uttar Pradesh in India.
11. De Soneri Kutta
Deze hond is een inheemse hond van Uttar Pradesh en de staat Bihar en werd in feite gebruikt om buffels uit water te halen door de boeren in India rond Son River. Deze hond is een goede zwemmer en kan uren zwemmen; het is actief, atletisch en stevig.
Volgens de lokale bevolking is de oorsprong van de Soneri Kutta nog niet bevestigd. Toen de Britten naar India kwamen, namen ze wat waterhonden en andere rassen mee die goede zwemmers waren, zoals de Labrador. De Soneri Kutta is een mix van deze rassen en de Indiase Pariah-hond.
Soneri Kutta zijn meestal zwart, maar sommige hebben ook rode (fawn) en rood-witte gemengde kleuren. Dit ras staat bekend om zijn grote uithoudingsvermogen en energie en is een zeer loyale, waakzame, beschermende hond, maar meestal loyaal aan slechts één persoon.
Wat is het originele hondenras van India?
Honden maken al sinds het geschreven woord deel uit van de geschiedenis van de mens. In het oude India werden honden ook hoog aangeschreven. De Indiase Pariah-hond, die nog steeds bestaat, wordt door velen beschouwd als de eerste echt gedomesticeerde hond in de geschiedenis en de oudste ter wereld (hoewel dit is aangevochten).
Indian Pariah-honden zijn het oorspronkelijke ras van India en staan tegenwoordig bekend als Indi-honden, In-dogs, Desi-honden en Pariah-honden. Omdat ze een van nature ontwikkeld en winterhard ras zijn, hebben ze heel weinig gezondheidsproblemen.
Eeuwenlang werden honden gezien als trouwe metgezellen, jagers, voogden en als een dierbaar onderdeel van het gezin. We zullen verschillende andere uitstekende inheemse Indiase hondenrassen verkennen die bedreigd zijn en moeite hebben om te overleven.
De betekenis van honden in de Mahabharata
In het grote culturele epos, de Mahabharata (circa 400 v.Chr.), Staat een hond die misschien wel een van deze Pariah-honden is geweest. Het epos belicht het verhaal van koning Yudhishthira vele jaren na de Kurukshetra-oorlog terwijl hij een bedevaart naar zijn laatste rustplaats maakt. Onderweg wordt hij vergezeld door zijn familie en zijn trouwe hond.
Een voor een sterven zijn familieleden langs het pad, maar zijn hond blijft aan zijn zijde. Wanneer Yudhishthira eindelijk de poorten van het paradijs bereikt, wordt hij verwelkomd voor het goede en nobele leven dat hij heeft geleefd, maar de voogd bij de poort vertelt hem dat de hond niet naar binnen mag. Yudhishthira is geschokt dat een zo loyaal en nobel wezen als zijn hond niet in de hemel zou worden toegelaten. Hij kiest er dus voor om bij zijn hond op aarde te blijven of zelfs naar de hel te gaan in plaats van een plaats binnen te gaan die de hond zou uitsluiten. De voogd bij de poort vertelt vervolgens aan Yudhishthira dat dit slechts een laatste test van zijn deugd was en dat de hond natuurlijk ook welkom is om binnen te komen.
