Een inleiding tot de Bullmastiff

In Engeland van de 18e of 19e eeuw vonden landgoedeigenaren en hun jachtopzieners dat ze een grote en waakzame hond nodig hadden om hun eigendom te bewaken. Ze hadden al de Engelse Mastiff, maar omdat deze zo mild was, kruisten ze zijn lijn met de Old English Bulldog. Ze creëerden wat ze nodig hadden - de Bullmastiff was geboren.

Hoe ziet een Bullmastiff eruit?

Type eigenschapBijzonderheden
HoogteMannetjes 64-71 cm op de whithers (25-28 inch), vrouwtjes 61-66 cm (24-26 inch)
GewichtMannen 50-60 kilo (110-130 pond), vrouwtjes 45-55 kilo (100-120 pond)
KleurFawn, rood of gestroomd (witte aftekeningen alleen toegestaan ​​op de borst)
jasKort, enigszins ruw, met weinig verlies
NeusZwart, met wijd open neusgaten
HoofdBreed, met een gerimpelde snuit
TandenSchaar bijten
Algemeen voorkomenKrachtig, atletisch, maar niet overdreven gespierd

Uw bullmastiff trainen

Omdat die knappe kleine puppy zo groot en krachtig zal worden, moet je bullmastiff vroeg worden gesocialiseerd. Socialisatie moet echt gebeuren wanneer een puppy zich in de gevoelige periode bevindt, vóór de leeftijd van 16 weken. U hoeft haar niet mee te nemen naar een hondenpark of dierenwinkel, waar ze waarschijnlijk wordt blootgesteld aan ziekten, maar u moet haar wel verschillende mensen laten ontmoeten, andere puppy's en honden ontmoeten die gezond zijn en zijn ingeënt tegen besmettelijke ziekten, ga met je mee naar plaatsen in de auto, maak wandelingen op verschillende plaatsen, etc.

Socialisatie is erg belangrijk. De meeste zijn geweldig met kinderen, maar moeten wel worden gesocialiseerd rond andere honden. Als je je puppy niet voldoende socialiseert wanneer hij jong is, heb je meer kans op een nerveuze en verlegen hond. Dit kan een echte ramp zijn als je te maken hebt met een hond die zo groot en krachtig is als een bullmastiff.

Net als de mastiff zijn deze honden niet bijzonder actief, maar hebben ze speciale training nodig. Ze hebben niet echt een speciale waakhondentraining nodig, omdat dat zo'n normaal onderdeel is van de make-up van het ras, maar ze reageren wel goed op basisgehoorzaamheidstraining, karren trekken en zelfs volgen. (Sommige bulldogs doen het niet goed in deze sport vanwege hun korte neuzen, maar bullmastiffs doen het beter omdat ze niet overdreven brachycefaal zijn zoals bulldogs.)

Gezondheid en levensduur

Als u overweegt een bullmastiff-puppy te kopen, zoek dan een goede fokker die al haar fokhonden heeft geröntgend en gecertificeerd als zijnde vrij van heupdysplasie. Sommige honden zijn gecertificeerd door de OFA (Orthopedic Foundation for Animals), maar er is ook een afleidingstest ontwikkeld door de Universiteit van Pennsylvania in 1983, de Penn Hip, die de hond niet certificeert als geschikt voor de fokkerij, maar misschien een beter idee geeft van welke honden dit probleem waarschijnlijk zullen dragen.

Bovendien meldt een AVMA-tijdschrift uit 2001 (Vol.219, nr. 9) dat certificering al in 8 maanden kan worden uitgevoerd. Als een hond zo vroeg wordt gediagnosticeerd, kan het mogelijk zijn om de ontwikkeling van artritis in het heupgewricht te voorkomen. Dit is natuurlijk geen garantie en ongeveer een kwart van alle honden zal nog steeds heupdysplasie ontwikkelen, dus dit is iets waar iedereen aan denkt om een ​​van deze honden te krijgen.

Ze zijn ook gevoelig voor elleboogdysplasie, retinale atrofie (PRA), kankers zoals lymfoom en mestceltumoren, en sommige honden ontwikkelen hypothyreoïdie. Omdat de honden ook gevoelig zijn voor een opgeblazen gevoel, raden sommige fokkers aan om meerdere keren per dag te voeren of te eten vanuit een verhoogde schotel. Er zijn ook enkele holistische dierenartsen die aanbevelen om honden zoals de rauwe bullmastiff te voeren, omdat de rauwe botten de maag sterker maken en het onwaarschijnlijk maken dat de hond ooit opzwelt en lijdt aan een verdraaide maag (GDV).

Laat uw hond niet zwaarlijvig worden! Als uw bullmastiff alle vroege gezondheidsuitdagingen overleeft, is ze ook gevoelig voor artritis en extra gewicht maakt het voor een grote hond veel moeilijker om zich te verplaatsen. Er zijn veel aanbevelingen om de latere jaren van een hond comfortabeler te maken, maar het voeden van een natuurlijke glucosamine-bron zoals rauwe kippenpoten kan voorkomen dat het probleem zich zelfs ontwikkelt.

De bullmastiff leeft meestal slechts zeven of acht jaar oud. Hoewel er geen garanties zijn bij het kiezen van uw hond, probeert u een fokker te vinden die zich richt op levensduur.

Ben je klaar voor een bullmastiff?

Bullmastiffs zijn echt geweldige honden, en omdat ze er zo goed uitzien zijn gezien in films zoals Rocky II en tv-shows zoals American Chopper. Als je de informatie over deze hond leest, zullen veel sites je echter proberen af ​​te schrikken en alleen een bullmastiff aanbevelen die alleen in bezit is van een ervaren eigenaar die de hond zal domineren met roedelleidertechnieken.

Als u geïnteresseerd bent in een van deze honden, moet u deze opmerkingen niet toestaan ​​om een ​​beslissing te nemen. Er is veel onenigheid over de beste manier om een ​​hond te behandelen, en hoewel alle grote honden gesocialiseerd moeten worden, is niet iedereen het erover eens dat je hard moet zijn tegen een hond als de bullmastiff.

Bij elke hond moet je ervoor zorgen dat hij voldoende mentale en fysieke oefeningen doet en dat hij gehoorzaamheid getraind is.

Je moet ook van hem genieten!

Labels:  Artikel honden Reptielen en amfibieën