Maine Coon Cats: gezondheidsproblemen die eigenaren moeten weten
Hoe ziet een Maine Coon-kat eruit?
Gezondheidsproblemen in uw Maine Coon
De Maine Coon-kat is een van de oudste natuurlijke rassen in Noord-Amerika en wordt algemeen beschouwd als een inwoner van Maine. Ze zijn in staat zich aan te passen aan omgevingen met barre en zeer koude klimaten vanwege hun langharige, zware en waterbestendige jassen.
Wat hun temperament betreft, het zijn sociale wezens die liever dicht bij hun eigenaar blijven en hun activiteiten observeren. Ze zijn ook speels en actief en kunnen goed opschieten met kinderen, honden en andere katten.
Hoewel ze gemakkelijk te beheren zijn, kunnen Maine Coon-katten enige zorg wekken voor hun eigenaren, vooral als het gaat om hun gezondheid. Deze katten zijn vatbaar voor sommige medische aandoeningen die behoorlijk ernstig kunnen zijn als er geen onmiddellijke aandacht en behandeling worden geboden, waaronder:
- Hypertrofische cardiomyopathie
- Heupdysplasie
- Polycysteuze nierziekte
Lees meer over de veel voorkomende gezondheidsproblemen van Maine Coon-katten en ontvang enkele tips over hoe u elke aandoening kunt behandelen.
Hypertrofische cardimyopathie (HCM)
Vaak aangeduid als een "stille moordenaar" omdat het moeilijk te diagnosticeren is, is deze hartziekte meestal aanwezig bij Maine Coon-katten, met name bij volwassen en mannelijke katten van dit ras.
HCM treedt op wanneer de spierwanden van het hart van een kat dikker worden, waardoor het hart minder efficiënt pompt. Deze aandoening kan zich zelfs zonder medicatie snel ontwikkelen of verergeren.
Een complicatie van deze hartaandoening kan leiden tot aangeboren hartfalen, een ophoping van vocht rond het hart en de longen en een bloedstolsel dat de bloedstroom naar de achterpoten blokkeert, wat resulteert in verlamming.
Hoewel meestal geen symptomen optreden, kunnen deze waarschuwingssignalen worden ervaren:
- Oppervlakkige ademhaling
- Verlamming
- loomheid
- hoesten
- Ernstig gewichtsverlies
Katten die deze symptomen ervaren, moeten onmiddellijk medische hulp krijgen. Een echocardiogram is het enige middel om HCM te detecteren en diagnosticeren. Als bewezen is dat een HCM aanwezig is, kunnen bètablokkers, diuretica en ACE-remmers worden voorgeschreven als behandeling.
Heupdysplasie
Heupdysplasie, een van de veel voorkomende gezondheidsproblemen bij Maine Coon-katten, is een genetisch defect waarbij het heupgewricht zich abnormaal ontwikkelt. Dit gebeurt wanneer het heupgewricht niet goed in de heupkom past.
Uiteindelijk raakt het heupgewricht beschadigd door het constante kloppen van de femurkop tegen de kom. Naarmate de kat ouder wordt, kan dit leiden tot artrose, een degeneratieve gewrichtsziekte.
Deze gezondheidstoestand kan voorkomen bij katten van verschillende leeftijden en de meest voorkomende tekenen van heupdysplasie zijn stijfheid bij het lopen, terughoudendheid om te springen of rennen en kreupelheid. Hoewel het niet dodelijk is, kan het voor katten erg pijnlijk zijn. Heupdysplasie kan zelfs verlammend werken als de juiste behandeling en therapie niet worden gegeven.
Om verdere schade aan het heupgewricht te voorkomen, krijgen katten een dieet voor gewichtsbeheersing. Extra gewicht kan druk uitoefenen op de heupen, waardoor de toestand verslechtert. Er zijn ook bepaalde oefeningen die een dierenarts als therapie kan aanbevelen, zoals aan de riem lopen, lopen op een loopband en de trap op en af gaan.
Juiste massages kunnen ook helpen de pijn te verlichten en de kat warm te houden, omdat koud weer artritis kan veroorzaken. Bovendien kan de dierenarts ook medicijnen voorschrijven om deze gezondheidstoestand te behandelen, zoals NSAID's, glucosamine en vitamine C.
Polycysteuze nierziekte
Polycystische nierziekte of PKD is een genetische ziekte bij Maine Coon-katten waarbij zich kleine cysten in de nieren ontwikkelen.
De cysten zijn aanwezig bij de geboorte en ze vermenigvuldigen zich en worden groter naarmate de kat ouder wordt.
Naarmate de cysten zich ontwikkelen, vervangen ze normaal nierweefsel. De nieren worden groter en dit leidt tot een afname van de nierfunctie. Een complicatie van deze ziekte is chronisch nierfalen.
Omdat deze aandoening langzaam vordert, vertoont een kat die eraan lijdt mogelijk geen symptomen. Normaal gesproken zijn waarschuwingssignalen duidelijk wanneer een kat al volwassen is of ongeveer zeven jaar oud is.
Let op het volgende:
- loomheid
- Frequent urineren
- Verlies van eetlust
- braken
- Verhoogde dorst
- Gewichtsverlies
Om PKD te diagnosticeren, kan een dierenarts een genetische test en echografie aanbevelen. Hoewel er geen middelen zijn om de cysten in de nieren te vertragen en te verwijderen, kan therapie worden aanbevolen, zoals medicatie en een voorgeschreven dieet.
Een ideaal dieet voor katten met PKD omvat voedsel met een laag eiwitgehalte maar minder fosforgehalte dan normaal kattenvoer. Aangezien een beschadigde nier niet in staat is om fosfor uit het bloed te verwijderen, moeten katten die aan deze aandoening lijden hun inname van dit mineraal onder controle houden.
Hormoontherapie zoals erytropoëtine kan ook worden geadviseerd. Dit specifieke hormoon zorgt ervoor dat het beenmerg rode bloedcellen kan produceren. Nierfalen bij katten resulteert in een verminderde productie van rode bloedcellen, dus is het belangrijk voor katten om dit hormoon te hebben om de niveaus van rode bloedcellen te normaliseren.
Maine Coon-katten zijn meestal gezonde katten, maar ze zijn vatbaar voor bepaalde ziekten die ernstig en zelfs levensbedreigend kunnen zijn. Met snelle behandeling, juiste medicatie en een passend dieet kan het ongemak dat door deze aandoeningen wordt veroorzaakt, echter worden verlicht. Het volgen van de activiteit en het algehele uiterlijk van uw kat in combinatie met regelmatige bezoeken aan uw dierenarts zijn de beste manieren om uw kat gezond en gelukkig te houden voor zijn leven.
