De verschillende soorten blaffen met honden

De functie van blaffen met honden

Niet alle blaffen zijn gelijk geschapen, er zijn verschillende soorten vocalisaties van honden. We horen vaak mensen klagen: "Mijn hond blaft, hoe kan ik ze stoppen?" Eerst moet je begrijpen wat het gedrag in de eerste plaats veroorzaakt.

Elke hondenbezitter kan waarschijnlijk verklaren dat honden blaffen om specifieke redenen en de blaftoon verandert in verschillende contexten. Er zijn inderdaad verschillende soorten blaffende honden en Feddersen-Petersen identificeerde er verschillende met behulp van een echografie en analyseerde ze vervolgens op betekenissen, functies en emoties

We zijn geen honden en we kunnen hun gedachten niet lezen. Door echter te kijken naar de context van een gedrag en de bijbehorende lichaamstaal, kunnen we een gefundeerde schatting maken van wat ze proberen te communiceren.

Blaffen als resultaat van domesticatie

Het blaffende repertoire van een hond is gegroeid als gevolg van domesticatie. Als we kijken naar de voorouder van de gedomesticeerde hond, de wolf ( Canis lupus ), zijn we verrast om te horen dat slechts 2, 3% van de wolfscommunicatie uit blaffen bestaat. Volgens Schassburger komen wolfschorsen alleen voor in gevallen van waarschuwing, verdediging of afwijkende mening.

Honden werden selectief gefokt vanwege hun aantrekkelijke eigenschappen. Blaffen werkte als een alarm om indringers of gevaarlijke dieren te waarschuwen. Tijdens het jagen luiden honden om de jager te waarschuwen voor de aanwezigheid van dieren. De term "de verkeerde boom opblazen" komt waarschijnlijk voort uit de praktijk van de coonhound om tegen treed-wasberen te blaffen. Toen de praktijk van de landbouw zich verspreidde, gebruikten herdershonden hun blaf om koppige koeien en schapen in beweging te krijgen.

Bij het boerderijvos-experiment werd ontdekt dat neotenie, het behoud van juveniele eigenschappen, vaak wordt gezien als een bijproduct van domesticatie. Terwijl honden werden gedomesticeerd, begonnen ze op puppy's van wolven te lijken, zelfs tijdens de volwassenheid. De volgende genetische verschuiving in uiterlijk trad op:

• Verminderde camouflage in vachtkleuren
• Verkorte snuiten
• Vergrote ogen
• Flaporen

Samen met deze juveniele eigenschappen kwamen gedragsveranderingen, waaronder blaffen, zeuren en tekenen van onderwerping (alle juveniele en puppy-achtige gedragingen). Sommige ethologen noemen blaffen van honden als 'niet-functioneel'. Het blafgedrag is volgens hun theorie een genetische variatie als gevolg van domesticatie, los van de invloed van samenleven met mensen. Andere onderzoekers zijn het daar niet mee eens en beweren dat het blaffen van honden sterk wordt geleid door sociale interacties.

Elke hondenbezitter kan bevestigen dat de toon van zijn hond in verschillende contexten verandert. Feddersen-Petersen identificeerde verschillende vocalisaties met behulp van een echografie en analyseerde vervolgens de betekenis, functie en emotie achter deze opnames. Laten we de verschillende soorten blaffen onderzoeken.

Blaftype Snelle referentie

Geluid	Type schors	Doel
Hoge schors vaak herhaald in een reeks.	Spelen	Dient als een uitnodiging om het spel te starten; vaak in combinatie met vriendelijke lichaamstaal.
Herhalend en verhoogt de intensiteit. Kan worden gemengd met grommen.	territoriaal	Waarschuwt eigenaar voor indringer of waargenomen dreiging (vriend of vreemdeling). Komt voort uit angst en onzekerheid.
Een of twee scherpe, opeenvolgende blaffen.	Alarm	Meestal gerechtvaardigd. Waarschuwt eigenaar voor mogelijk ongebruikelijke, gevaarlijke of betreffende omstandigheden. Moet worden erkend door de eigenaar.
Hoog en repetitief, met korte pauzes.	Opwinding	Geeft uitbundigheid aan en wordt vaak gebruikt bij het begroeten van eigenaars of plezierige activiteiten. Lichaamstaal is expressief. Kan wijzen op gebrek aan impulscontrole.
Hoog en repetitief, lippen teruggetrokken.	angstig	Angst voor het onbekende. Kan gepaard gaan met agressieve houding en / of vermijding.

Tabel 1 van 2: Een uitsplitsing van het type schors, geluid en doel.

Speel Barking

De speelschors is een hoge blaf die vaak in een reeks wordt herhaald. Het ontbreekt aan intensiteit en gaat vaak gepaard met een speelboog, waarbij de voorpoten van de hond worden verlaagd en de staart in de lucht is. De staart zal vaak anticiperen. Dit gedrag wordt gebruikt om een ​​spelsessie te starten.

Blaffen wordt gebruikt bij honden en ook bij mensen. Feddersen-Petersen merkte op dat sommige blaffers speels grommen en luidruchtige vocalisaties inhielden. Sommige honden kunnen blaffen vanwege het verwachte spel, en sommige vertonen dit gedrag wanneer ze andere honden zien spelen.

Zelfs onder deze categorie van blaffen zijn er verschillende variaties van vocalisaties. Sommige honden kunnen gewoon blaffen vanwege de opwinding van het spel en sommige anderen blaffen wanneer ze de cheerleader of "leuke politie" -rol spelen bij het kijken naar andere honden spelen.

Territoriale blaffen

Territoriaal blaffen wordt vaak gezien wanneer een indringer het territorium van een hond betreedt. Het blaffen is repetitief en zal in intensiteit toenemen naarmate de indringer nadert. Deze vocalisatie kan worden gemengd met grommen. De staart kan ook zenuwachtig kwispelen (niet alle staartwags zijn vriendelijk).

Hoewel deze territoriale vocalisatie brutaal en agressief is, komt dit gedrag vaak voort uit angst. De hond voelt zich geïntimideerd en ziet de indringer als een bedreiging voor zijn veiligheid en comfort. Veel honden voelen zich gerust wanneer hun eigenaar tussenbeide komt en de situatie aanpakt, of de indringer een vriend of een vreemde is.

Deze vorm van vocalisatie wordt vaak onbedoeld versterkt omdat, vanuit het perspectief van de hond, het blaffen is wat de indringer wegstuurt. Honden die blaffen naar de postbode hebben de neiging dit gedrag te herhalen omdat de postbode uiteindelijk vertrekt.

Alarm blaffen

Een alarmschors bestaat uit een of twee schors die scherp is en bedoeld om de eigenaars te informeren over de aanwezigheid van een indringer of iets dat mogelijk buiten de norm valt. De schors kan abrupt en verbluffend zijn.

Hondenbezitters moeten de schors erkennen en de oorzaak van de waarschuwing aanpakken. Het bevestigen van het alarm geeft de hond geruststelling.

Sommige hondeneigenaren zeggen graag "dank u wel" en zullen de hond een traktatie geven. Als alternatief kunnen sommige hondeneigenaren terecht bezorgd zijn dat het aanbieden van traktaties blaffen zal aanmoedigen. In werkelijkheid zul je de hond belonen voor het stoppen met blaffen, omdat de meeste honden zullen stoppen met blaffen op het moment dat je "bedankt" zegt en anticiperen op de traktatie.

Het negeren van deze vorm van blaffen, kan leiden tot hardnekkig blaffen, omdat de hond de eigenaar probeert te informeren over de situatie, maar het gaat doof. Deze vorm van blaffen kan onbeheerd achterblijven en kan veranderen in territoriaal blaffen, omdat de hond de behoefte voelt om de bron van een mogelijke inbraak te controleren en mogelijk de indringer weg te sturen.

Opwinding Blaffen

Opwinding blaffen is een uitdrukking van joie de vivre van een hond . Het komt voor wanneer een hond een plezierige of gelukkige gebeurtenis verwacht of ervaart. Deze vocalisatie is hoog en repetitief, met korte pauzes. Het wordt meestal geassocieerd met ijsberen, springen, draaien en kwispelen. Opwinding blaffen houdt een soort van opwinding in, en toont tot op zekere hoogte een gebrek aan impulscontrole. Sommige honden kunnen een speeltje pakken en ermee rondlopen terwijl ze zeuren. Mijn Rottweiler doet dit graag als ik thuiskom.

Ik zal nooit het opwindende geblaf vergeten dat wordt uitgestraald door een Labrador die reikhalzend uit naar haar beurt verwachtte om vrijgelaten te worden voor training en reddingstraining. Dezelfde hond zou ook vocaliseren wanneer ze haar eigenaren begroette. De eigenaar van deze Labrador was een training collega van mij. Hoewel het blaffen misschien overdreven leek, wilde de eigenaar het niet onderdrukken omdat het de opwinding en de gretigheid van de hond om te werken betekende.

Angstig blaffen

Het blaffen van een angstige hond kan worden verward met agressie, maar voor het getrainde oog zijn er verschillende onderscheidende kenmerken:

• Afgevlakte oren
• Commissie van de lippen trok zich terug
• Wit van de ogen laten zien
• Nerveus pacen

Deze vorm van blaffen is een afstandsverhogend signaal, wat betekent dat de hond hoopt dat de trekker weggaat. Dit gedrag wordt vaak gezien bij kleine, ondergesocialiseerde honden (de beruchte "enkelbijters" die blaffen en lijken te longeeren op het moment dat u zich afwendt). Honden van elke grootte kunnen dit gedrag vertonen.

Het blaffen van een angstige hond is hoog en repetitief. De getroffen hond kan heen en weer rennen en, indien aangelijnd, zigzaggend lopen. Angstgeblaf kan worden veroorzaakt door beelden, geluiden en zelfs geuren. Sommige honden laten zelfs een dribbel plassen achter.

Context geeft een goede indicatie of een hond angstig blaft. Een hond die reageert op een onbekend object, zoals een omgekeerde stoel, kan naderingsmijden vertonen. Om angstig blaffen aan te pakken, moet u de trigger identificeren en een desensibilisatie- en tegenconditioneringsprogramma implementeren.

Blaftype Snelle referentie

Geluid	Type schors	Doel
Monotone, repetitieve schors, vaak urenlang aanhoudend.	Verveling	Ventileren door een onderstimulerende levensstijl of omgeving.
Aanhoudend blaffen, vaak gericht op een gewenst object of activiteit.	frustratie	Vanwege omstandigheden buiten de controle van de hond. Vaak tentoongesteld met ander destructief gedrag. Kan worden geactiveerd in gevallen van beperking.
Aanhoudend, niet-agressief gedrag gericht op een mens.	Aandacht zoeken	Een protest voor interactie, betrokkenheid, basiszorg of stimulatie. Vaak door verwaarlozing.
Zeuren, joelen en treurig gehuil.	Verlatingsangst	Een serieus gedragsprobleem dat vaak gepaard gaat met destructief gedrag in huis. Professionele interventie is meestal vereist.
Nagebootst blaffen veroorzaakt door sociale interactie met andere hoektanden.	Sociale facilitatie	Uit milieuoogpunt getriggerd, wordt deze vocalisatie toegeschreven aan invloeden van buitenaf en kan worden gecorrigeerd met auditieve afleidingen.
Leeftijdgerelateerd, niet-sensueel geblaf zonder duidelijke trigger.	Cognitieve disfunctie bij honden	Wijst op verwarring en vereist interventie. Hond kan verloren zijn, vastzitten, bang of bang zijn vanwege cognitieve achteruitgang.

Tabel 2 van 2: Een uitsplitsing van het type schors, geluid en doel.

Verveling Blaffen

Ja, honden blaffen kan ook plaatsvinden als een hond zich verveelt. Een verveelde, onderbeoefende en gestimuleerde hond begint zich te gedragen om bezet te blijven. Honden zijn sociale dieren en ze gedijen goed in contact met hun mensen. Ze hebben ook voldoende niveaus van lichaamsbeweging en mentale stimulatie nodig. Gebrek aan stimulatie is vaak een oorzaak voor gedragsproblemen zoals blaffen, graven en kauwen.

Het geblaf van een verveelde hond is vaak te horen door de buren. Het is een monotone, repetitieve schors, die uren kan duren. Het blaffen treedt niet op als reactie op een bepaalde trigger.

Honden die vatbaar zijn voor deze vorm van blaffen, kunnen ook destructief gedrag vertonen. Door dit ongewenste gedrag kan de hond onvervulde behoeften "ventileren". Dit zijn zelfbelonende gedragingen omdat ze een afgifte van hormonen veroorzaken die helpen bij het bieden van psychologische decompressie.

De oplossing voor dit soort vocalisatie is natuurlijk om voldoende beweging en mentale stimulatie te bieden. Als je lange uren werkt en je hond blaft uit verveling, kan het helpen om meer mentale verrijking te bieden. Probeer interactief speelgoed, hondenopvang of een hondenuitlaat in je wekelijkse routine op te nemen. Onopgeloste verveling kan leiden tot blaffen van frustratie.

Frustratie Blaffen

Ooit afgevraagd hoe honden worden getraind om te blaffen? Nou, er zijn verschillende methoden. Mijn eerste trainingsmentor liet me kennismaken met een effectieve methode die gemakkelijk leek te werken met honden die graag speelden. Hij zou een bal rond stuiteren en de hond laten anticiperen. Toen, precies toen de hond verwachtte dat hij de bal zou gooien, zou hij hem plotseling achter zijn rug verbergen. Dit leidde vaak tot een reeks repetitieve blaft.

Deze blaffen werden veroorzaakt door frustratie. De hond protesteerde omdat hun favoriete speeltje verdwenen was in plaats van te worden weggegooid. Frustratie vocalisatie treedt op wanneer de hond geen gedrag kan vertonen of wanneer iets verwacht niet gebeurt.

Frustratie blaft vaak bij honden wiens activiteit beperkt is, bijvoorbeeld de hond die vastgebonden is en een eekhoorn zag. Het kan afkomstig zijn van de hond die andere honden wil gaan begroeten, maar wordt beperkt door een riem (frustratie van de barrière). Honden die zijn ingesloten in de kennel of krat en sociale interactie willen, kunnen ook optreden.

Hoewel sommige vormen van gefrustreerd blaffen van korte duur zijn, kunnen sommige vormen een probleem worden. Het helpt om de hond uit de frustrerende omstandigheid te verwijderen. Frustratie blaffen kan leiden tot kauwen en graven. Hondenbezitters hebben vaak het gevoel dat dit gedrag wordt gedaan uit wrok, terwijl het in werkelijkheid slechts een uiterlijke tentoonstelling van stress is.

Bij goed opgevoede honden die nooit zouden dromen om dingen op te kauwen, kan frustratie ervoor zorgen dat ze zich verveeld en depressief voelen. Het feit dat een hond dingen niet vernietigt, betekent niet dat ze gelukkig zijn!

Aandacht zoeken blaffen

Sommige honden vocaliseren simpelweg omdat je onbedoeld het blafgedrag met aandacht hebt versterkt. Veel honden hunkeren naar aandacht. Als uw hond het grootste deel van de dag alleen thuis is en u werkt lange uren, is uw aankomst thuis het hoogtepunt van hun dag. Ze hopen dat je met ze gaat spelen, ze een wandeling maakt, ze voedt en hun basisbehoeften vervult. Stel je voor hoe je hond zich voelt wanneer je thuiskomt, hem te eten geeft en dan alleen op de bank gaat zitten om je favoriete tv-programma's te kijken?

Je hond kan naar je toe lopen met een bal, naast je gaan zitten voor genegenheid, of ze kunnen naar je pooten. Omdat dit gedrag niet werkt, kan uw hond terugkeren naar vocaliseren in uw gezicht. Zodra je je hond aandacht geeft, bingo! Uw hond heeft de manier gevonden om u af te leiden van het staren naar de tv. Elke vorm van aandacht kan als een versterking voor het zoeken naar aandacht fungeren; zelfs negatieve aandacht is een beloning.

Je hond het stankoog geven, naar hem schreeuwen of hem wegduwen, kan het tegenovergestelde gewenste effect hebben. Elke keer als je toegeeft aan de blaft - speel ermee, maak ze een wandeling of geef ze speelgoed - versterk je het gedrag.

De enige manier om dit soort blaffen te onderdrukken is om deze vorm van vocalisatie niet langer te laten werken. Als uw hond aandachtzoekend gedrag vertoont, is dit een teken dat hij meer beweging en mentale stimulatie nodig heeft. Maak er dus een gewoonte van om uw hond uit te laten en een paar spelletjes met hem te spelen wanneer u thuiskomt.

Scheidingsangst Blaffen

Veel honden die met rust worden gelaten en urenlang blaffen en blaffen, worden bestempeld als lastige blaffers, terwijl ze in werkelijkheid last hebben van verlatingsangst. Scheidingsangst omvat verontrustend gedrag dat wordt geactiveerd wanneer de eigenaar het huis verlaat. De hond raakt in paniek en wil herenigd worden met de eigenaar. Dit leidt tot zeuren, janken en treurig gehuil, evenals verschillende destructieve gedragingen:

• Krabben
• Graven op de ramen en deuren
• Plassen en ontlasting
• pacing
• Zweterige poten
• kwijlen

Sommige hondenbezitters beschrijven het blaffen en jammeren als vergelijkbaar met het leedgeluid dat een puppy maakt wanneer het van zijn moeder wordt gescheiden. Inderdaad, verlatingsangst is een disfunctionele gehechtheid die honden ontwikkelen naar hun eigenaars.

Veel hondenbezitters zijn zich er niet van bewust dat dit gedrag plaatsvindt wanneer ze zich buitenshuis bevinden, daarom is het belangrijk om vast te leggen wat uw hond doet in uw afwezigheid en om een ​​professional te laten kijken naar de beelden.

Scheidingsangst is een ernstig probleem waardoor hondenbezitters hun huisdieren opgeven. Gelukkig kunnen deze honden worden geholpen door een professionele gedragstherapeut. Getroffen honden kunnen medicatie nodig hebben van een dierenarts en een bijbehorend programma voor gedragsverandering.

Sociale facilitering Blaffen

Sociale facilitering, ook bekend als het 'publiekseffect ', verwijst naar de neiging van het gedrag van de ene hond om te versterken of te veranderen op basis van de andere. Honden zijn sociale dieren en ze zijn van nature vatbaar voor leren van elkaar. Veel hondenbezitters zijn zich bewust van deze neigingen. Soms kunnen honden strategisch worden gecombineerd met exemplarische honden van waaruit ze goed gedrag kunnen leren, maar op dezelfde manier kunnen honden ook snel slechte gewoonten van andere honden leren.

Mijn vrouwelijke Rottweiler sprong nooit op als een puppy, maar op een dag was ze getuige van de collie mix van mijn schoonvader naast me lopen op een springerige manier vermengd met deze kleine sprongen. Voor ik het weet, begon ze tijdens mijn volgende wandeling op dezelfde manier te lopen

Uw hond kan eenvoudig blaffen omdat hij andere honden hoort blaffen. Vaak weet je hond niet eens waarom andere honden blaffen, maar doet hij mee als gevolg van sociale ondersteuning. Dit gedrag kan worden geregeld met behulp van witte ruis, zodat het geluid van andere vocaliserende honden minder opvallend is.

Cognitieve disfunctie bij honden Blaffen

Naarmate meer en meer honden ouder worden vanwege de kwaliteit van de beschikbare veterinaire zorg, raken ze vatbaar voor cognitieve achteruitgang. Cognitieve dysfunctie bij honden, ook bekend als de ziekte van Alzheimer bij honden of hondendementie, veroorzaakt gedragsveranderingen bij getroffen honden.

De oudere hond kan op een repetitieve, monotone manier blaffen, zonder specifieke reden. Soms blaffen deze honden omdat ze verward zijn of moeten worden verwijderd.

Bij een hond met Alzheimer kunnen er cognitieve veranderingen zijn waardoor de hond verdwaalt in een vertrouwde omgeving, vooral 's nachts. De hond kan vast komen te zitten in hoeken of in de buurt van obstakels. Getroffen honden herkennen hun eigenaars mogelijk niet en reageren mogelijk niet op bekende opdrachten. Dit kan beangstigend of pijnlijk zijn voor je hond, en er zijn medicijnen die een dierenarts kan voorschrijven voor de aandoening.

Waar blaft uw hond over?

Honden blaffen om vele redenen en de lijst met vocalisatietypes is onuitputtelijk. Sommige honden blaffen tijdens het jagen, bijvoorbeeld een pak honden die zich op een "hot trail" begeven. Dwangstoornissen kunnen ook gepaard gaan met hardnekkige vocalisaties. Andere blaffen vindt plaats wanneer moeders communiceren met hun nest.

Waar blaft uw hond over? Voel je vrij om te delen in de comments.

Referenties

• Yin, S (2002). "Een nieuw perspectief op blaffen bij honden (Canis familiaris)". Journal of Comparative Psychology . 2. 116: 189–193.
• Schassburger, RM (1987). "Wolf vocalisatie: een geïntegreerd model van structuur, motivatie en ontogeny". In H. Frank. Man en wolf . Dordrecht, Nederland: Dr. W. Junk.
• Feddersen-Petersen, Dorit Urd (2008). Ausdrucksverhalten beim Hund (in het Duits). Stuttgart: Franckh-Kosmos Verlags-GmbH & Co. KG
• Barking: The Sound of a Language van Turid Rugaas